Русский романс

[Malu]

Н. Карамзин

Прости

Кто мог любить так страстно,
Как я любил тебя?
Но я вздыхал напрасно,
Томил, крущил себя!

Мучительно плениться,
Быть страстным одному!
Насильно полюбиться
Не можно никому.

Не знатен я, не славен:
Могу ль кого прельстить?
Не весел, не забавен:
За что меня любить?

Простое сердце, чувство -
Для света ничего.
Там надобно искусство -
А я не знал его!

(Искусство величаться,
Искусство ловким быть,
Умнее всех казаться,
Приятно говорить.)

Не знал - и ослпленный
Любовию своей,
Желал я, дерзновенный,
И сам любви твоей!

Я плакал - ты смеялась,
Шутил надо мной,
Моею забавлялась
Сердечною таской!

Будь счастлива, покойна,
Сердечно весела,
Судьбой всегда довольна,
Супругу - ввек мила!

Во тьме лесов дремучих
Я буду жизнь вести,
Лить токи слез горючих,
Желать конца - прости!

[Malu]

Ա. Ս. Պուշկին

ՁՄԵՌՎԱ ԻՐԻԿՈՒՆԸ

Հողմը մեգով երկինքն առնում,
Գալարում է բուքը ձյան,
Մին՝ մանկան պես լաց է լինում,
Մին՝ ոռնում է զերթ գազան.
Մին՝ վայրենի սուլում պես-պես,
Աղմըկում է տանիքում,
Մին՝ ուշացած ճամփորդ, ասես՝
Լուսամուտն է նա թակում:

Մեր խրճիթը, աղքատ ու հին,
Ե՜վ մըթին է, և՜տխուր.
Ի՞նչ ես նըստել պատի տակին,
Իմ պառա՜վս, էդպես լուռ:
Հոգնե՞լ ես դու փոթորիկի
Ոռնոցներից խելագար,
Թե՞ նիրհում ես քո իլիկի
Բըզզոգի տակ միալար:

Արի խըմե՜նք, բարի՜ ընկեր
Իմ սև, ջահել օրերի,
Խըմենք դարդից, բաժակըդ բե՜ր,
Սիրտներըս բաց կլինի:
Երգի՜ր, ոնց էր ապրում խաղաղ
Հավքը ծովի էն ափին,
Երգի՜ր, ոնց էր աղջիկը վաղ
Ջուրը գնում մինչ արփին:

Հողմը մեգով երկինքն առնում,
Գալարում է բուքը ձյան,
Մին՝ մանկան պես լաց է լինում,
Մին՝ ոռնում է զերթ գազան:
Արի խըմե՜նք, բարի՜ ընկեր
Իմ սև, ջահել օրերի,
Խըմենք դարդից, բաժակըդ բե՜ր,
Սիրտներըս բաց կլինի:

[Gayka]

http://forum.armkb.com/showthread.php?t=14669