Լոքշ
Կյանքը ցույց տվեց, որ մարդիկ երբեք չեն ասում այն ժամանակ, երբ պետք է.
Հանկարծակի անկեղծությունը այցելում է սիրո, գրկախառնությունների ու անկողնային զվարճանքների միջեվ ընկած վայրկյաններին. Լռության մի պահ պարզ գիտակցված մեղքի զգացողություն է իջեցնում. Բացվում են սրտի դռներն ու դիմացինի շուրթերին գծագրում ցինիկ ու դառը մի քմծիծաղ ...
|