ՊԱՏԵՐԱԶՄԱԿԱՆ ՎԻՃԱԿՈՒՄ ԳՏՆՎՈՂ ԵՐԿՐԻ ՉԳՐՎ&

[lao]

1. ä²îºð²¼Ø²Î²Ü ìÆÖ²ÎàôØ ¶îÜìàÔ ºðÎðÆ â¶ðì²Ì úðºÜøܺðÆò

1. 
2. ºÃ» ùá ջϳí³ñ³Í ï³ñ³ÍùáõÙ ÅáÕáíáõñ¹Á å³Ï³ëáõÙ ¿, ¹áõ ßáõï³÷áõÛà åÇïÇ Ññ³Å³ñ³Ï³Ý ï³ë:
3. Իϳí³ñÁ Ññ³Å³ñ³Ï³Ý åÇïÇ ï³ Ý³»õ ³ÛÝ ¹»åùáõÙ, »ñµ Ýñ³ ³ë³ÍÝ»ñÁ ϳ٠µ³ñ»÷áËáõÙÝ»ñÁ ã»Ý Çñ³Ï³Ý³ÝáõÙ:
4. ºÃ» å³ï»ñ³½Ù³Ï³Ý ųٳݳϳßñç³ÝáõÙ ãÇÝáíÝÇÏÝ»ñÁ ѳñëï³ÝáõÙ »Ý, ³å³ åÇïÇ ³Ù»Ý ÇÝ㠳ݻÉ, áñå»ë½Ç Ýñ³Ýù ³Ýå³ÛÙ³Ý Çñ»Ýó ûñÇÝ³Ï³Ý å³ïÇÅÁ Ïñ»Ý, ³Ûɳå»ë ³Û¹ »ñÏÇñÁ å³ï»ñ³½ÙáõÙ å³ñïí»Éáõ ¿ »õ áã ÙÇ ÷áñÓáõÃÛ³Ý ¿É ãÇ ¹ÇٳݳÉáõ:
5. ºÃ» ѳÛñ»ÝÇùáõÙ ÙݳóáÕÝ»ñÁ ùã³ÝáõÙ »Ý, ÇëÏ Ï³ß³éù í»ñóÝáÕÝ»ñÝ áõ óɳÝãÇÝ»ñÁª ³í»É³ÝáõÙ, ³å³ í»ñçÇÝÝ»ñë ÅáÕáíñ¹Ç ³é³ç å³ï³ë˳ݳïáõ »Ý »ñÏñÇ ×³Ï³ï³·ñÇ Ñ³Ù³ñ »õ ï³Éáõ »Ý ³Û¹ å³ï³ë˳ÝÁª »ñµ ¿É áñ ÉÇÝÇ:
6. ä³ï»ñ³½Ùáõ٠ѳÕÃ³Í ÅáÕáíñ¹Ç ջϳí³ñÁ Çñ ÅáÕáíñ¹Çó ѳñáõëï ãå»ïù ¿ ÉÇÝÇ:
7. ºÃ» ջϳí³ñÇ ³ë³ÍÝ»ñÁ áñáß Å³Ù³Ý³Ï ³Ýó Ñ»ñùíáõ٠ϳ٠ã»Ý ϳï³ñíáõÙ, áõñ»ÙÝ Ýñ³ ջϳí³ñ³Í »ñÏÇñÁ ÷á÷áË³Ï³Ý ¿ ÉÇÝ»Éáõ, ϳÛáõÝ ãÇ ÉÇÝ»Éáõ, »ñ»ñ³Éáõ ¿:
8. ²ÛÝ Õ»Ï³í³ñÝ»ñÁ, áíù»ñ ÷áÕÝ »Ý ·»ñ³¹³ëáõÙ, ³ÛÉ áã û ÅáÕáíñ¹Ç µ³ñ·³í³×áõÙÁª ³½·Ç ¹³í³×³ÝÝ»ñ »Ý:
9. ºÃ» é³½Ù³Ï³Ý íï³Ý·Ç å³ÛÙ³ÝÝ»ñáõ٠ջϳí³ñÝ»ñÇ Ýå³ï³ÏÁ ÷áÕÝ ¿, ³ÛÉ áã û »ñÏñÇ å³ßïå³ÝáõݳÏáõÃÛ³Ý ³Ùñ³åݹáõÙÁ, ³å³ ÅáÕáíáõñ¹Á åÇïÇ Ùï³ÍÇ Ýñ³Ýó å³ïÅ»Éáõ Ù³ëÇÝ:
10. ºÃ» å³ï»ñ³½Ù³Ï³Ý ųٳݳϳßñç³Ýáõ٠ѳñëï³óáÕÝ»ñÁ ã»Ý ÝÙ³ÝíáõÙ Ñ³Û ³½·Ç µ³ñ»ñ³ñÝ»ñ سÝáõÏÛ³ÝÝ»ñÇÝ ¨ سÝóßáíÝ»ñÇÝ, ³å³ Ýñ³Ýó ѳñëïáõÃÛáõÝÁ å»ïù ¿ ³é·ñ³ííÇ Ç ß³Ñ ÅáÕáíñ¹Ç:
11. ºÃ» »ñÏñÇ Õ»Ï³í³ñÝ»ñÁ ÅáÕáíñ¹ÇÝ ã»Ý ³å³ÑáíáõÙ ³ß˳ï³Ýùáí, »õ Ù³ñ¹ÇÏ ÉùáõÙ »Ý ѳÛñ»ÝÇùÁ, ÇëÏ ãÇÝáíÝÇÏÝ»ñÝ ¿É ·áíáõ٠ϳ٠ٻͳñáõÙ »Ý ջϳí³ñÝ»ñÇÝ, ³å³ Ýñ³Ýù »ñÏáõëÝ ¿É ³½·áõñ³ó »Ý:
12. ºÃ» å³ï»ñ³½Ùáõ٠ѳÕÃ³Í »ñÏñáõÙ ½ÇÝíáñ³Ï³Ý ÏáãáõÙÝ»ñÁ ϳ٠ٻ¹³ÉÝ»ñÝ áõ ßù³Ýß³ÝÝ»ñÁ ÷áÕáí »õ ͳÝáÃáõÃÛ³Ùµ »Ý ïñíáõÙ, ³å³ ³Û¹ »ñÏñÇ µ³Ý³ÏÁ ù³Ûù³ÛÙ³Ý »½ñÇÝ ¿:
13. ²ÛÝ »ñÏÇñÁ, áñï»Õ ݳËÏÇÝ Ï³·»µ»³Ï³Ý Éñï»ëÝ»ñÇÝ áã ÙdzÛÝ ã»Ý Ù»ñϳóÝáõÙ, ³ÛÉ Áݹѳϳé³ÏÁª í»ñ³Ï³Ý·ÝáõÙ áõ Ëñ³ËáõëáõÙ »Ý, ³Û¹ »ñÏÇñÁ »ñµ»õ¿ ¹»ÙáÏñ³ï³Ï³Ý ¹³éÝ³É »õ ³å³·³ÛÇÝ Ý³Û»É ãÇ Ï³ñáÕ, ³ÛÉ Ñ³í»ï ϳéã³Í ÏÙݳ ³ÝóÛ³ÉÇÝ:
14. ºÃ» Ù»ñ ûñ»ñáõÙ ·ñáÕ-µ³Ý³ëï»ÕÍÇó ·ñùÇ ÷á˳ñ»Ý ÷áÕ »Ý ·áÕ³ÝáõÙ, áõñ»ÙÝ ³Û¹ ·ñáÕÁ ³é»õïñ³Ï³Ý ·ñáÕ ¿, áõñ»Ùݪ ·ñ³Ï³ÝáõÃÛáõÝÝ ¿É ¿ ßáõϳ ¹³ñÓ»É:
15. è²¼ØÆÎ äºîðàêÚ²Ü
16. §¸»ÙᦠѳÝñ³ÛÇÝ »ñÏß³µ³Ã³Ã»ñÃ, êï»÷³Ý³Ï»ñï

[Vanilla]

klass..no na kitayskom ya ne umeyu chitat`..sorry

[AvDav]

å³ÛÙ³ÝÝ»ñáõ٠ջϳí³ñÝ»ñÇ Ýå³ï³ÏÁ ÷áÕÝ ¿, ³ÛÉ áãû »ñÏñÇå³ßïå³ÝáõݳÏáõÃÛ³Ý ³Ùñ³åݹáõÙÁ, ³å³ ÅáÕáíáõñ¹Á åÇïÇ Ùï³ÍÇÝñ³Ýó å³ïÅ»Éáõ Ù³ëÇÝ:ºÃ» å³ï»ñ³½Ù³Ï³Ý ųٳݳϳßñç³ÝáõÙѳñëï³óáÕÝ»ñÁ ã»Ý ÝÙ³ÝíáõÙ Ñ³Û ³½·Ç µ³ñ»ñ³ñÝ»ñ ?????

[Arth-Gwyr]

motavorapes senc

ՊԱՏԵՐԱԶՄԱԿԱՆ ՎԻՃԱԿՈՒՄ ԳՏՆՎՈՂ ԵՐԿՐԻ ՉԳՐՎԱԾ ՕՐԵՆՔՆԵՐԻՑ

Եթե քո ղեկավարած տարածքում ժողովուրդը պակասում է, դու շուտափույթ պիտի հրաժարական տաս:
Ղեկավարը հրաժարական պիտի տա նաեւ այն դեպքում, երբ նրա ասածները կամ բարեփոխումները չեն իրականանում:
Եթե պատերազմական ժամանակաշրջանում չինովնիկները հարստանում են, ապա պիտի ամեն ինչ անել, որպեսզի նրանք անպայման իրենց օրինական պատիժը կրեն, այլապես այդ երկիրը պատերազմում պարտվելու է եւ ոչ մի փորձության էլ չի դիմանալու:
Եթե հայրենիքում մնացողները քչանում են, իսկ կաշառք վերցնողներն ու թալանչիներըª ավելանում, ապա վերջիններս ժողովրդի առաջ պատասխանատու են երկրի ճակատագրի համար եւ տալու են այդ պատասխանըª երբ էլ որ լինի:
Պատերազմում հաղթած ժողովրդի ղեկավարը իր ժողովրդից հարուստ չպետք է լինի:
Եթե ղեկավարի ասածները որոշ ժամանակ անց հերքվում կամ չեն կատարվում, ուրեմն նրա ղեկավարած երկիրը փոփոխական է լինելու, կայուն չի լինելու, երերալու է:
Այն ղեկավարները, ովքեր փողն են գերադասում, այլ ոչ թե ժողովրդի բարգավաճումըª ազգի դավաճաններ են:
Եթե ռազմական վտանգի պայմաններում ղեկավարների նպատակը փողն է, այլ ոչ թե երկրի պաշտպանունակության ամրապնդումը, ապա ժողովուրդը պիտի մտածի նրանց պատժելու մասին:
Եթե պատերազմական ժամանակաշրջանում հարստացողները չեն նմանվում հայ ազգի բարերարներ Մանուկյաններին և Մանթաշովներին, ապա նրանց հարստությունը պետք է առգրավվի ի շահ ժողովրդի:
Եթե երկրի ղեկավարները ժողովրդին չեն ապահովում աշխատանքով, եւ մարդիկ լքում են հայրենիքը, իսկ չինովնիկներն էլ գովում կամ մեծարում են ղեկավարներին, ապա նրանք երկուսն էլ ազգուրաց են:
Եթե պատերազմում հաղթած երկրում զինվորական կոչումները կամ մեդալներն ու շքանշանները փողով եւ ծանոթությամբ են տրվում, ապա այդ երկրի բանակը քայքայման եզրին է:
Այն երկիրը, որտեղ նախկին կագեբեական լրտեսներին ոչ միայն չեն մերկացնում, այլ ընդհակառակըª վերականգնում ու խրախուսում են, այդ երկիրը երբեւէ դեմոկրատական դառնալ եւ ապագային նայել չի կարող, այլ հավետ կառչած կմնա անցյալին:
Եթե մեր օրերում գրող-բանաստեղծից գրքի փոխարեն փող են գողանում, ուրեմն այդ գրողը առեւտրական գրող է, ուրեմնª գրականությունն էլ է շուկա դարձել:
ՌԱԶՄԻԿ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ
ՙԴեմո՚ հանրային երկշաբաթաթերթ, Ստեփանակերտ

[Vanilla]

ArmUni forevaaaaaaaa!
hima parz a

[lao]

cnorakal em tarkmanutjan hamar es inchkan porzezi chkaroxaza.

[DijiTall]

inch kap uni sa news i het???
chem haskanum...

Gracnerid mej norutyun chi parunakvum uremn offtopa.
hetevabar kam petqa jnjel kamel kam teghapoxel urish bajin...

[Երեխա]

es xarabaxciq el en iranc Qochic hogne

bacec

[lao]

Originally Posted by DijiTall

inch kap uni sa news i het???
chem haskanum...

news i het kap chuni ughaki ogtvelu zev@ lav chgitem.Ete inch vor ban enpes chi knerek.

[DijiTall]

Originally Posted by lao

news i het kap chuni ughaki ogtvelu zev@ lav chgitem.Ete inch vor ban enpes chi knerek.

amen inch normala
kkargavorenq

[lao]

Originally Posted by DijiTall

amen inch normala
kkargavorenq

[Sauron]

Լավ կլիներ համել վերնագիրը փոխել

[PsilocybeLarvae]

ՊԱՏԵՐԱԶՄԱԿԱՆ ՎԻՃԱԿՈՒՄ ԳՏՆՎՈՂ ԵՐԿՐԻ ՉԳՐՎԱԾ ՕՐԵՆՔՆԵՐԻՑ
Եթե քո ղեկավարած տարածքում ժողովուրդը պակասում է, դու շուտափույթ պիտի հրաժարական տաս:
Ղեկավարը հրաժարական պիտի տա նաեւ այն դեպքում, երբ նրա ասածները կամ բարեփոխումները չեն իրականանում:
Եթե պատերազմական ժամանակաշրջանում չինովնիկները հարստանում են, ապա պիտի ամեն ինչ անել, որպեսզի նրանք անպայման իրենց օրինական պատիժը կրեն, այլապես այդ երկիրը պատերազմում պարտվելու է եւ ոչ մի փորձության էլ չի դիմանալու:
Եթե հայրենիքում մնացողները քչանում են, իսկ կաշառք վերցնողներն ու թալանչիներըª ավելանում, ապա վերջիններս ժողովրդի առաջ պատասխանատու են երկրի ճակատագրի համար եւ տալու են այդ պատասխանըª երբ էլ որ լինի:
Պատերազմում հաղթած ժողովրդի ղեկավարը իր ժողովրդից հարուստ չպետք է լինի:
Եթե ղեկավարի ասածները որոշ ժամանակ անց հերքվում կամ չեն կատարվում, ուրեմն նրա ղեկավարած երկիրը փոփոխական է լինելու, կայուն չի լինելու, երերալու է:
Այն ղեկավարները, ովքեր փողն են գերադասում, այլ ոչ թե ժողովրդի բարգավաճումըª ազգի դավաճաններ են:
Եթե ռազմական վտանգի պայմաններում ղեկավարների նպատակը փողն է, այլ ոչ թե երկրի պաշտպանունակության ամրապնդումը, ապա ժողովուրդը պիտի մտածի նրանց պատժելու մասին:
Եթե պատերազմական ժամանակաշրջանում հարստացողները չեն նմանվում հայ ազգի բարերարներ Մանուկյաններին և Մանթաշովներին, ապա նրանց հարստությունը պետք է առգրավվի ի շահ ժողովրդի:
Եթե երկրի ղեկավարները ժողովրդին չեն ապահովում աշխատանքով, եւ մարդիկ լքում են հայրենիքը, իսկ չինովնիկներն էլ գովում կամ մեծարում են ղեկավարներին, ապա նրանք երկուսն էլ ազգուրաց են:
Եթե պատերազմում հաղթած երկրում զինվորական կոչումները կամ մեդալներն ու շքանշանները փողով եւ ծանոթությամբ են տրվում, ապա այդ երկրի բանակը քայքայման եզրին է:
Այն երկիրը, որտեղ նախկին կագեբեական լրտեսներին ոչ միայն չեն մերկացնում, այլ ընդհակառակըª վերականգնում ու խրախուսում են, այդ երկիրը երբեւէ դեմոկրատական դառնալ եւ ապագային նայել չի կարող, այլ հավետ կառչած կմնա անցյալին:
Եթե մեր օրերում գրող-բանաստեղծից գրքի փոխարեն փող են գողանում, ուրեմն այդ գրողը առեւտրական գրող է, ուրեմնª գրականությունն էլ է շուկա դարձել:
ՌԱԶՄԻԿ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ
ՙԴեմո՚ հանրային երկշաբաթաթերթ, Ստեփանակերտ