Mi kich mathem...
Էս վերջերս անընդհատ ավանդույթ է դառել քննարկել կա Հայաստանում աճ թե չկա: Հատկապես շատ է շահարկվում 2002 թվի 13 տոկոս աճը Համախառն Ներքին Արդյունքի / ՀՆԱ / անգլերեն GDP:
Որպեսզի մի վերջին անգամ այս հարցը փակվի բերեմ մի քանի պարզաբանումներ:
1. Առաջին հարցը որ միշտ քննարկվում է արդյոք դա շատ է թե քիչ:
Հայաստանի ՀՆԱ-ն ըստ բնակչի 1989 թվականին համարվել է որ եղել է 3000 ԱՄՆ դոլլար:
2002 թվին եթե ընդունենք որ բնակչությունը պակասել է և դառել է 3.000.000 մարդ այդ թիվը կազմում է 800 դոլլար ըստ շնչի մոտավորապես:
Եվրամիության երկրների միջին ՀՆԱ-ն ըստ շնչի կազմում է 26.000 դոլլար: Որպեսզի մենք հասնենք այդ երկրների այսօրվա մակարդակին ապա
- Եթե տարեկան աճը լինի 5 տոկոս ապա մեզ կպահանջվի 71 տարի: և 27 տարի որպեսզի հասնենք 1989 թվի մակարդակին:
- Եթե տարեկան աճը լինի 7.5 տոկոս ապա մեզ կպահանջվի 48 տարի և 18 տարի որպեսզի հասնենք 1989 թվի մակարդակին: // սա ամենառեալ տարբերակն է
- Եթե տարեկան աճը լինի 10 տոկոս ապա մեզ կպահանջվի 36 տարի և 13 տարի որպեսզի հասնենք 1989 թվի մակարդակին:
Ինչպես տեսնում եք 7.5 և 5 տոկոս աճերի մեջ ահագին մեծ տարբերություն կա դա նրանից է որ տոկոսային աճը լոգարիթմիկ ֆունկցիա է և շատ արագ է արագանում: Այնպես որ շատ շատ կարևոր է բարձր տոկոսի աճ պահպանելը ու դա պետք է լինի անընդհատ: 10 տոկոսից բարձր աճը մեծ աճ է բայց դա պետք է լինի անընդհատ որպեսզի սկսի շոշափելի արդյունքներ տա:
2. Մյուս հարցը որ միշտ քննարկվում է դա բա ինչու ժողովուրդը չի զգում այդ աճը:
Աճը ժողովուրդի լայն շերտերը չեն զգում քանի որ այն ապահովում են մի քանի հիմնական ճյուղեր որոնք ստեղծում են քիչ թվով աշխատատեղեր բայց միջինից շատ բարձր աշխատավարձերով: Այդ հիմնական ճյուղերն են ադամանդագործությունը, ոսկերչությունը, լեռնարդյունադերությունը նաև որոշ չափով ծրագրավորման ֆիռմաներ: Եվ հետո այդ Աճ տվող ֆիրմաները շատ կենտրոնացված են և օրինակ Վանաձորցին երբեք չի զգա իր վրա որ օրինակ Նոր Հաճնում մարդիկ սկսել են լավ ապրել: Ահա և այդ չարաբաստիկ աճի ամբողջ գաղտնիքը:
__________________
---------------
Արատտայի ու Խալդեյի հովանավոր .
|